پینئوبلاستوما چیست و درمان پینئوبلاستوما – کلینیک آروین

پینئوبلاستوما یا تومور پینال یک نوع تومور مغزی است که از بافت پینهال یا غده ملتحمه (یکی از نواحی پوششی مغز) بدست می‌آید. این تومورها معمولاً از بافت‌هایی که پروتئین ساختند، سرشته شده‌اند و می‌توانند در هر سنی اتفاق بیافتند، اما بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شوند. علائم این نوع تومور مغزی شامل سردرد، تهوع، استفراغ، عدم تعادل و به مرور زمان تشدید این علائم می‌باشد. درمان این نوع تومور ممکن است شامل جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی باشد.

علت ابتلا به پینئوبلاستوما چیست؟

پینئوبلاستوما یک نوع تومور کودکی است که ممکن است در مغز و نخاع، بدنه یا دیگر اعضای بدن وجود داشته باشد. دقیقاً علت این بیماری مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند. به هر حال، نمی‌توان به طور دقیقی علل این بیماری را به اشتراک گذاشت، ولی مطالعات نشان داده‌اند که برخی موارد این بیماری در بیمارانی که پیشگویی کمبود ایمنی، اختلالات ژنتیکی و همچنین پیشینه خانوادگی عضو دارند، رخ می‌دهد. همچنین در بعضی موارد، تعرض به پرتوهای ناشی از درمان سرطانی قبلی نیز ممکن است علت بروز پینئوبلاستوما باشد.

تشخیص بیماری پینئوبلاستوما

آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص پینئوبلاستوم عبارتند از:

تست های تصویربرداری: تست های تصویربرداری می توانند محل و اندازه تومور مغزی را پیدا کنند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) اغلب برای تشخیص تومورهای مغزی استفاده می شود. همچنین ممکن است از تکنیک های پیشرفته استفاده شود. این موضوع می تواند شامل MRI پرفیوژن و طیف سنجی تشدید مغناطیسی باشد. آزمایش‌ های اضافی ممکن است شامل توموگرافی کامپیوتری (CT) و توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) باشد.

برداشتن یک نمونه از بافت برای آزمایش. بیوپسی روشی برای برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش است. قبل از جراحی می توان آن را با سوزن انجام داد. یا می توان نمونه را در حین جراحی برداشت. نمونه بافت در آزمایشگاه آنالیز می شود. این به تعیین نوع سلول ها و سرعت رشد آنها کمک می کند.

برداشتن مایع مغزی نخاعی برای آزمایش پونکسیون کمری روشی برای برداشتن نمونه ‌ای از مایع اطراف مغز و نخاع است. به این روش ضربه ستون فقرات نیز می گویند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یک سوزن را بین دو استخوان در قسمت تحتانی ستون فقرات وارد می کند. سوزن برای گرفتن مایع مغزی نخاعی از اطراف نخاع استفاده می شود. این مایع برای جستجوی سلول های پینئوبلاستوما آزمایش می شود. مایع مغزی نخاعی نیز ممکن است در طی بیوپسی برای برداشتن بافت از مغز جمع آوری شود.

درمان بیماری پینئوبلاستوما

گزینه های درمانی پینئوبلاستوم عبارتند از:

جراحی برای از بین بردن تجمع مایع در مغز. پینئوبلاستوم ممکن است به اندازه کافی بزرگ باشد که جریان مایع مغزی نخاعی را مسدود کند. که این موضوع به مغز فشار می آورد. یک عملیات می تواند سیال را از طریق یک تخلیه یا لوله هدایت کند. که به کاهش فشار کمک می کند. این روش ممکن است همزمان با بیوپسی یا جراحی برای برداشتن پینئوبلاستوما انجام شود.

جراحی برای برداشتن پینئوبلاستوما یک جراح مغز که جراح مغز و اعصاب نیز نامیده می شود، برای برداشتن هر چه بیشتر پینئوبلاستوما کار می کند. گاهی اوقات نمی توان تمام سرطان را از بین برد. این به این دلیل است که در نزدیکی ساختارهای مهم در اعماق مغز شکل می گیرد. معمولاً پس از جراحی به درمان های بیشتری نیاز است. این درمان ها سلول های باقی مانده را هدف قرار می دهند.

پرتو درمانی. پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. این پرتوها می توانند از اشعه ایکس، پروتون یا منابع دیگر بیایند. در طول پرتودرمانی، یک دستگاه پرتوها را به مغز و نخاع هدایت می کند. تابش اضافی به سلول های سرطانی هدایت می شود.

تابش اغلب به کل مغز و نخاع داده می شود. این به این دلیل است که سلول های سرطانی می توانند از مغز به سایر قسمت های سیستم عصبی مرکزی گسترش یابند. این درمان اغلب برای بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 3 سال توصیه می شود.

شیمی درمانی شیمی درمانی از داروهای قوی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. شیمی درمانی معمولاً بعد از جراحی یا پرتودرمانی استفاده می شود. گاهی اوقات همزمان با پرتودرمانی استفاده می شود. برای پینئوبلاستومای بزرگتر، ممکن است از شیمی درمانی قبل از جراحی استفاده شود. این ممکن است سرطان را کوچک کرده و حذف آن را آسان‌تر کند.

رادیوسرجری. رادیوسرجری استریوتاکتیک، پرتوهای پرتوهای متعددی را روی نقاط دقیق متمرکز می‌کند تا سلول‌های سرطانی را از بین ببرد. گاهی اوقات از رادیوسرجری برای درمان پینئوبلاستوما استفاده می شود که پس از درمان عود می کند.

آزمایشات بالینی کارآزمایی‌های بالینی، مطالعات درمان‌های جدید هستند. این مطالعات فرصتی را برای امتحان آخرین گزینه های درمانی ارائه می دهد. عوارض جانبی این درمان ها ممکن است شناخته نشده باشد.