انواع درمان سرطان گوش مراحل درمان سرطان گوش – آروین کلینیک

سرطان در گوش اغلب نادر است. معمولاً شروع سرطان روی پوست در گوش خارجی رخ می دهد. از 100 مورد، نزدیک به 5 سرطان پوست پیشرفت هایی به عنوان سرطان گوش هستند که در آن سرطان گوش داخلی به عنوان یک سرطان نادر تعریف می شود. گوش میانی یک حفره کوچک تشکیل شده از سه استخوان کوچک است که ارتعاشات را از پرده گوش به گوش داخلی منتقل می کند. گوش توسط استخوانی به نام استخوان تمپورال احاطه شده است که مجرای گوش، گوش میانی و گوش داخلی را در بر می گیرد.

استخوان تمپورال در دو طرف و پایین جمجمه قرار دارد. یک قسمت از استخوان تمپورال به عنوان استخوان ماستوئید شناخته می شود. استخوان ماستوئید در پشت گوش یافت می شود و به صورت توده ایجاد می شود. ناحیه بیرونی استخوان ماستوئید سخت و جامد به نظر می رسد و استخوان داخلی آن شبیه لانه زنبوری است.

حفره های کوچک با هوا پر شده و دارای گوش داخلی با اعصاب تنظیم کننده حرکات صورت و زبان است. افرادی که از عفونت های طولانی مدت گوش رنج می برند در سال های میانی به شدت مستعد ابتلا به سرطان هستند. در ادامه به درمان سرطان گوش پرداخته می شود.

روش های مختلف درمان سرطان گوش

درمان سرطان گوش به عوامل زیر بستگی دارد:

• محل سرطان در گوش
• نوع سرطانی که رخ داده است
• اندازه سرطان.
• مرحله سرطان.
• و وضعیت سلامت طبیعی بیمار

به شرطی که سرطان گوش در مرحله اولیه تشخیص داده شود، درمان آن چندان پیچیده نیست و تنها به روش های ساده ای برای درمان آنها نیاز دارد. اما اگر تومور بزرگ باشد، نیاز به درمان گسترده دارد و ترمیم آن بسیار پیچیده است. در زیر درمان های مختلف موجود برای درمان سرطان گوش آورده شده است.

جراحی برای درمان سرطان گوش

برداشتن تومور به همراه حداقل 5 میلی متر از بافت سالم اطراف تومور در حال رشد را حاشیه شفاف می نامند که از عود درمان سرطان گوش جلوگیری می کند. در این روش جراحی کانال گوش، یک بخش یا یک استخوان گیجگاهی کامل، گوش میانی و گوش داخلی برداشته می‌شود. ماستوئیدکتومی یا برداشتن استخوان تمپورال تکنیکی است که در آن استخوان تمپورال موجود در دو طرف جمجمه برداشته می‌شود.

اعصاب صورت که از کنار صورت، از روی غده بزاقی عبور می کنند و همچنین غدد لنفاوی گردن باید توسط پزشک به همراه ناحیه گوش آسیب دیده خارج شوند. قسمت هایی که تشریح شد شامل ناحیه آستین گوش خارجی و همچنین گوش میانی می باشد.

در حالی که در جراحی رادیکال برداشتن استخوان تمپورال، کل استخوان گیجگاهی به همراه بخشی که در معرض سرطان قرار دارد برداشته می شود. پس از برداشتن، ترمیم استخوان تمپورال ضروری است.

درمان سرطان گوش توسط رادیوتراپی

پرتودرمانی از پرتوهای شدید برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. در برخی موارد سرطان در فلپ خارجی گوش (پیننا) کوچک است، پس رادیوتراپی تنها گزینه درمان است. همچنین به عنوان درمان سرطان گوش بعد از عمل که در آن حاشیه شفاف توسط پزشک قابل برداشتن نباشد، داده می شود. این درمان خطر عود سرطان را بعد از برداشتن سلول های تومور کاهش می دهد. اثرات ثانویه رادیوتراپی عبارتند از:

• قرمزی پوست گوش
• گوش دردناک یا حساس و حساس
• التهاب در سراسر گوش

پزشکان ممکن است برخی آنتی بیوتیک ها و استروئیدها را برای جلوگیری از پیشرفت عوارض تجویز کنند.

درمان سرطان گوش با شیمی درمانی

شیمی درمانی روش دیگری است که به درمان سرطان گوش کمک می کند. اگرچه شیمی درمانی تنها روش برای درمان سرطان گوش نیست، اما پزشکان همچنان آن را انتخاب می کنند، زیرا درمان دیگر برای رهایی از علائمی مانند درد برای بیمار مناسب نیست.

در این رویکرد از داروهای ضد سرطان (فلورواوراسیل و سیس پلاتین) برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود و از این رو آنها را سیتوتوکسیک می نامند. محققان ممکن است از شیمی درمانی همراه با پرتودرمانی قبل از جراحی یا پس از جراحی برای بهبود سرطان گوش استفاده کنند.

تحقیقات بیشتری برای دانستن اثربخشی و زمان دقیق شروع شیمی درمانی مورد نیاز است. داروی پرکاربرد در درمان سرطان فلوئورواوراسیل است که به آن FU یا 5 FU  نیز می‌گویند. داروی رایج دیگر، سیس پلاتین، برای درمان انواع سرطان در دسترس است، زیرا به طور فعال سلول هایی را که تحت میتوز سریع قرار می گیرند، می کشد.

از بیماری پیشگیری کنید

انجام معاینات منظم در مرحله بعد از جراحی ضروری است. پزشکان پس از درمان بیمار را از نظر هرگونه عوارض ثانویه نامطلوب معاینه می کنند. از طریق پیگیری های دوره ای می توان با مشاهده مداوم علائم از اثرات درمان جلوگیری کرد.

اگر چنین علائمی ظاهر شود، می توان آن را در اولین فرصت درمان کرد و می تواند خطر عوارض را کاهش دهد. عود سرطان می تواند توسط پزشکان تشخیص داده شود و قبل از گسترش آن به سایر قسمت های گوش درمان شود.

پزشکان گوش و سلامت عمومی بیمار را بررسی خواهند کرد. بیمار می تواند هر گونه سوالی را بپرسد و نگرانی های خود را در جریان معاینات منظم خود با پزشک در میان بگذارد. معمولا برنامه مشاوره بسته به شرایط بیمار متفاوت است.