استئوسارکوم چیست؟خطرات و درمان استئوسارکوم – آروین کلینیک

استئوسارکوم  سرطان بافت استخوانی است . که‌به عنوان یک کنسر تهاجمی شناخته شده است، به‌ویژه باخطر گسترش به‌بافت های مجاور. اینها کنسرهای ثانویه هستند: سلول های تومور اولیه به‌سایر قسمت های بدن مهاجرت میکنند. در زمان تشخیص، متاستازها در10-20٪ موارد یافت میشود.

استئوسارکوم میتواند درقسمت های مختلف اسکلت بدن انسان ایجاد شود. بااین حال، مشاهده آنها درانتهای استخوان ها درنزدیکی مفاصل رایج تر است. استئوسارکوم اغلب‌در زانو در انتهای تحتانی استخوان ران یاانتهای بالایی استخوان درشت نی ظاهر میشود. آنها همچنین‌در باسن، شانه ها، لگن، مهره ها، جمجمه و فک مشاهده شده اند.

طبقه بندی استئوسارکوم

سرطان‌ها را میتوان باتوجه به‌پارامترهای زیادی و به‌ویژه بر اساس میزان آنها طبقه بندی کرد. در زبتن پزشکی طبقه بندی استئو سارکوم به‌قرار زیر است که‌این نوع کنسر در4 مرحله دسته بندی میشود:

هر چه مرحله بالاتر باشد، کنسر دربدن بیشتر پخش شده است.

• مراحل 1 تا 3 مربوط به‌اشکال موضعی است.
• مرحله 4 به‌اشکال متاستاتیک اشاره دارد: که‌در این استئو سارکوم مرحله  سلول های سرطانی به‌دیگر بافت ها مهاجرت کرده اند.

توجه: مرحله بندی استئو سارکوم برای تومورهای ستون فقرات و لگن اعمال نمیشود.

علت ابتلا به استئوسارکوم چیست؟

مانند بسیاری‌از انواع دیگر کنسر، منشا اصلی استئوسارکوم نیز هنوز بدرستی شناخته نشده است.

تابه امروز، مشاهده شده است‌که توسعه استئوسارکوم ممکن‌است بنا به‌دلایل زیر اتفاق افتاده باشد:

• رتینوبلاستوما دو طرفه ، نوعی کنسر چشم
• بیماری پاژه ، یک آسیب شناسی خوش خیم استخوان
• سندرم Li-Fraumeni، یک بیماری نادر که‌مستعد انواع مختلف تومورها است.

استئوسارکوم به چه صورت تشخیص داده میشود؟

این نوع استئو سارکوم درموارد ذکر شده دربالا و یادرمواجهه با علائم بالینی خاص میتواند مشکوک باشد. تشخیص را میتوان باموارد زیر تایید و بررسی کرد:

• معاینات تصویربرداری پزشکی مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ( MRI ) و  اسکن استخوان
• بیوپسی‌که شامل برداشتن قطعه ای ازبافت برای تجزیه و تحلیل، به‌ویژه درصورت مشکوک شدن به‌ استئو سارکوم است .

ازاین معاینات میتوان برای تایید تشخیص استئوسارکوم ، اندازه گیری میزان آن و بررسی وجود یاعدم وجود متاستاز استفاده کرد.

درمان استئوسارکوم به روش شیمی درمانی

شیمی درمانی برای درمان استئوسارکوم بادرجه بالا و پیشرفته استفاده میشود.

شیمی درمانی قبل‌از عمل برای کاهش اندازه تومور و درمان هر گونه سلول سرطانی که‌ممکن است دربدن شروع‌به گسترش کرده باشد انجام میشود. بعداز جراحی استئو سارکوم نیز تجویز میشود. اگر تومور به‌شیمی درمانی که‌قبل ازعمل انجام شده پاسخ ندهد، تیم کمیسیون پزشکی شما ممکن‌است پس‌از جراحی ازترکیب متفاوتی‌از داروها استفاده کند.

رایج ترین ترکیبات داروهای شیمی درمانی مورد استفاده برای درمان استئوسارکوم عبارتند از:

• سیس پلاتین و دوکسوروبیسین (آدریامایسین)
• دوز بالا متوترکسات، سیس پلاتین و دوکسوروبیسین در درخصوص استئوسارکوم
• ایفوسفامید (Ifex)، سیس پلاتین و اپی روبیسین (فارموروبیسین)
• سیس پلاتین، دوکسوروبیسین، ایفوسفامید و متوترکسات با دوز بالا

اگر استئوسارکوم به‌داروهایی که قبلا داده شده پاسخ ندهد یاعود کند، ممکن است‌از داروهای زیر استفاده شود:

• جمسیتابین (جمزار)
• دوستاکسل (Taxotere) و جمسیتابین
• سیکلوفسفامید (Procytox) و Etoposide (Vepsid
• سیکلوفسفامید و توپوتکن (Hycamtin)
• ایفوسفامید بادوز بالا، با یابدون اتوپوزید
• ایفوسفامید، کربوپلاتین (پاراپلاتین، پاراپلاتین AQ) و اتوپوزید
• دوز بالا متوترکسات، اتوپوزید و ایفوسفامید در خصوص استئوسارکوم

ترکیبات شیمی درمانی متوترکسات در استئوسارکوم با دوز بالا اغلب‌در بزرگسالان 40 ساله یابالاتر استفاده نمیشود، زیرا کلیه ها به‌احتمال زیاد دارو را به‌اندازه کافی سریع‌از بدن پاک نمیکنند، که میتواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

عمل جراحی برای درمان استئوسارکوم

بعداز شیمی درمانی برای درمان استئوسارکوم ازجراحی استفاده میشود. نوع عمل که انجام خواهید داد بیشتر به‌این بستگی داردکه تومور کجاست، تومور چقدر بزرگ است و چگونه‌به شیمی درمانی واکنش نشان میدهد.

هدف اصلی جراحی استئوسارکوم برداشتن کل تومور به‌همراه حاشیه ای ازبافت طبیعی اطراف آن است. نیازبه برداشتن سایر بافت ها یاساختارها به‌محل گسترش کنسر بستگی دارد.

انواع جراحی زیر ممکن است برای استئوسارکوم ارائه شود.

• برداشت گسترده شامل برداشتن تومور استخوان همراه باحاشیه وسیعی‌از استخوان و بافت طبیعی اطراف تومور است. به‌این نوع جراحی رزکسیون مونوبلوک نیز میگویند. ممکن است برای استئوسارکوم فک، شانه، لگن، بازو یاپا استفاده شود.
• جراحی حفظ اندام شامل برداشتن تومور بدون برداشتن یا قطع کردن کل بازو یاپا است. جراحان تمام تومور و هر بافت نرمی‌را که کنسر درآن گسترش یافته است برمیدارند. پس‌از این نوع جراحی، اندام بااستفاده‌از پیوند استخوان و پوست بازسازی میشود. عمل حفظ اندام ممکن است برای استئوسارکوم بازو، ساق پا یالگن استفاده شود.
• قطع عضو شامل برداشتن قسمتی یا کلی دست یاپایی است که تومور درآن قرار دارد. اگر استئوسارکوم به‌اعصاب یاعروق خونی حمله کرده باشد یااگر تومور بسیار بزرگ باشد، ممکن‌است استفاده شود. درصورتی که‌ کنسر درهمان ناحیه پس ازعمل حفظ اندام عود کرده باشد، امکان قطع عضو وجود دارد. اکثر افرادی که دچار قطع عضو میشوند پس‌از جراحی‌از اندام مصنوعی استفاده میکنند.
• جراحی ترمیمی همزمان باعمل برداشتن تومور انجام میشود . پیوند استخوان و پوست ممکن است برای جایگزینی بافت برداشته شده درطول جراحی استئو سارکوم انجام شود. ممکن است‌از استنت برای جایگزینی مفصل برداشته شده درطول عمل استفاده شود.

رادیوتراپی در درمان استئوسارکوم

پرتودرمانی خارجی ممکن است برای درمان استئوسارکوم پس ازجراحی که‌تومور را به‌طور کامل حذف نکرده است، انجام شود. اگر تومور را نتوان باجراحی خارج کرد، ممکن‌است به‌جای جراحی‌از رادیوتراپی استفاده شود.

پرتودرمانی همچنین برای درمان درد و کنترل علائم استئوسارکوم متاستاز شده یاعود کننده استفاده میشود.

علائم ابتلا به استئوسارکوم

درد استخوان: درد استخوان معمولاً اولین علامت کنسر استخوان است. درد میتواند دائمی یاگذرا، کم و بیش شدید، موضعی یاگسترده باشد.

تورم موضعی: ایجاد استئوسارکوم میتواند منجربه ظهور یک توده یاتوده قابل لمس دربافت های آسیب دیده شود.

شکستگی پاتولوژیک: درصورت استئوسارکوم استخوان ضعیف میشود. درموارد معدودی، شکستگی های پاتولوژیک ممکن است خود به خود یادرنتیجه ترومای خفیف رخ دهد.

خطرات مرتبط با استئوسارکوم

کنسر اولیه استخوان علت خاصی ندارد. بااین حال، عوامل زیر میتوانند درایجاد استئو سارکوم نقش داشته باشند. هر نوع کنسر استخوان عوامل خطر خاص خود را دارد که عبارتند از:

• پرتودرمانی یا شیمی درمانی قبلی ، به ویژه در سنین پایین
• بیماری پاژه (بیماری استخوان غیر سرطانی)
• رشد غیر سرطانی (به نام استئوکندروما یاکندروم )
• بیماری ها و سندرم های ارثی، مانند سندرم Li-Fraumeni (تغییرات سلول های ژنتیکی که اغلب با استئوسارکوم مرتبط است)، رتینوبلاستوما (سرطان دربخشی ازچشم) یاسندرم روتموند تامپسون (عارضه پوستی نادر).

جلوگیری از استئوسارکوم

منشا استئوسارکوم هنوز به‌خوبی شناخته نشده است. به‌طور کلی، پیشگیری ازسرطان درحال حاضر مبتنی بر حفظ یک سبک زندگی سالم است.

همچنین توصیه میشود درصورت کوچکترین شک ازمشاوره پزشکی استفاده کنید. تشخیص زودهنگام  استئو سارکوم موفقیت درمان ها را افزایش میدهد و خطر عوارض را محدود میکند.

چگونه متوجه ابتلا به استئوسارکوم شویم؟

علامت اصلی استئوسارکوم درد است ، به خصوص دردی که در شب بدتر میشود. درد بسته به اندازه و محل تومور در استخوان میتواند متفاوت باشد. علائم دیگر شامل موارد زیر است:

• تورم در ناحیه ای که تومور در آن قرار دارد
• شکستگی استخوان
• دشواری حرکت مفصل‌در ناحیه ای که تومور درآن قرار دارد.

دلایل زیادی به‌جز استئو سارکوم میتوانند این علائم را توضیح دهند. اگر هر یک ازاین موارد مکرر است و ازبین نمی رود، به‌پزشک خود مراجعه کنید.

اگر پزشک شما مطمئن باشد که استئوسارکوم وجود دارد، سابقه سلامتی شما را بررسی میکند، داروهای شما را فهرست می کند و علائم شما را تجزیه و تحلیل میکند. سپس یک معاینه فیزیکی کامل انجام میدهد تا مشخص شود چه چیزی باعث بوجود آمودن علائم درشما شده است .

پزشک ممکن است برای اطمینان کامل از استئوسارکوم درخواست انجام آزمایشاتی را داشته باشد مانند سی تی اسکن، سونوگرافی و دیگر آزمایشات تشخیصی.

سپس ممکن است‌از شما اسکن استخوان انجام شود. برای این آزمایش، ماده حاجب‌به ورید بازو تزریق میشود ودر حین حرکت این ماده دربدن عکس گرفته میشود. سپس، یک متخصص تصاویر را تجزیه و تحلیل میکند تا هرگونه مشکل استخوانی را تشخیص دهد.

اگر آزمایش‌ها وجود استئوسارکوم را نشان دهند، پزشک شما احتمالاً می‌خواهد بیوپسی انجام دهد ، که شامل برداشتن یک نمونه کوچک‌از بافت (بااستفاده از یک سوزن کوچک یایک برش کوچک) برای بررسی زیر میکروسکوپ است.