شیمی درمانی سرطان پوست و داروهای شیمی درمانی – آروین کلینیک

شیمی درمانی برای سرطان پوست (غیر ملانوما) ممکن است در موارد خاصی توصیه شود. به عنوان مثال، اگر نتوان به طور کامل با جراحی یا سایر اشکال سنتی درمان، مانند کرایوتراپی، درم ابریژن یا الکترودسیکشن و کورتاژ، سلول بازال یا کارسینوم سلول سنگفرشی را به طور کامل از بین برد، از شیمی درمانی برای رفع سلول های سرطانی باقی مانده استفاده کرد.

شیمی درمانی پوست ملانوما داروهایی استفاده می کند که سلول های سرطانی را از بین می برند. داروها معمولاً به داخل ورید تزریق می شوند یا به صورت قرص از راه دهان مصرف می شوند. آنها از طریق جریان خون به تمام قسمت های بدن می روند و به سلول های سرطانی که قبلاً فراتر از پوست گسترش یافته اند حمله می کنند.

انواع رایج شیمی درمانی برای سرطان پوست عبارتند از:

• شیمی درمانی موضعی – داروهای شیمی درمانی موضعی، مانند 5-flurouracil (5-FU) به شکل کرم، می توانند مستقیماً روی سطح پوست اعمال شوند تا شرایط پوستی پیش سرطانی را که به لایه های عمقی پوست نفوذ نکرده یا به سایر اندام ها گسترش نیافته اند، درمان کنند. از آنجایی که این نوع شیمی درمانی موضعی است، قرار گرفتن در معرض بافت سالم و عوارض جانبی احتمالی را می توان به حداقل رساند.
• شیمی درمانی سیستمیک – این درمان به طور کلی برای کارسینوم های سلول بازال یا سلول سنگفرشی که از طریق سیستم لنفاوی گسترش یافته و به بافت ها و اندام های دوردست گسترش یافته اند، اختصاص دارد. برخی از داروهایی که ممکن است برای این منظور توصیه شوند عبارتند از سیس پلاتین، دوکسوروبیسین، میتومایسین و 5-فلوئورواوراسیل این داروها به طور بالقوه می توانند گسترش سرطان را کاهش دهند و علائم را تسکین دهند.

قبل از شروع شیمی درمانی سرطان پوست

برای اطمینان از بی خطر بودن شروع درمان، باید آزمایش خون بدهید. آزمایشات لازم را قبل از شروع شیمی درمانی سرطان پوست و یا در همان روز انجام خواهید داد اما همچنان در طول دوره درمان نیز برای بررسی روند بیماریتان به آزمایش نیاز دارید.

پزشکان و داروسازان شما دوز شیمی درمانی شما را بر اساس سطح سلول های خونی، وزن، قد و سلامت عمومی شما تعیین می کنند.

چه زمانی شیمی درمانی سرطان پوست انجام خواهد شد؟

شیمی درمانی ممکن است برای درمان ملانوم پیشرفته پس از آزمایش سایر درمان ها استفاده شود، اما اغلب به عنوان اولین درمان استفاده نمی شود زیرا اشکال جدیدتر ایمونوتراپی و داروهای هدفمند معمولاً مؤثرتر هستند. شیمی درمانی معمولاً به اندازه برخی دیگر از انواع سرطان برای ملانوما مفید نیست، اما می تواند تومورها را در برخی افراد کوچک کند.به اندازه دیگر درمان ها مفید نیست اما برای از بین بردن تومور های کوچک میتواند مفید باشد.

چه داروهایی در شیمی درمانی سرطان پوست استفاده میشود؟

برخی از این داروها به تنهایی تجویز می شوند، در حالی که برخی دیگر اغلب با داروهای دیگر ترکیب می شوند. ترکیب داروها و یا استفاده از یکی از آنها تنها بر عهده پزشک میباشد. برای درمان سرطان پوست می توان از چندین داروی شیمی درمانی استفاده کرد:

• داکاربازین
• تموزولوماید
• ناب-پاکلیتاکسل
• پاکلی تاکسل
• سیس پلاتین
• کربوپلاتین

پزشکان به صورت دوره‌ای شیمی درمانی را انجام می‌دهند و در هر دوره درمان، یک دوره استراحت به دنبال دارد تا به بدن زمان لازم برای بهبودی بدهد. هر دوره شیمی درمانی معمولاً چند هفته طول می کشد.

پرفیوژن اندام ایزوله (ILP) و انفوزیون ایزوله اندام (ILI): اینها روش هایی برای انجام شیمی درمانی  سرطان پوست هستند که گاهی برای درمان ملانوما که محدود به بازو یا پا است اما با جراحی قابل برداشتن نیست استفاده می شود. این روش برای جلوگیری از سرایت سرطان پوست به سایر نقاط بدن انجام میگیرد.

که در طی یک عمل جراحی انجام می شود. در این روش شیمی درمانی برای سرطان پوست جریان خون بازو یا پا از بقیه بدن جدا می شود و دوز بالایی از شیمی درمانی برای مدت کوتاهی در اندام گردش می کند. این به پزشکان اجازه می دهد تا دوزهای بالایی را به ناحیه تومور بدون قرار دادن سایر قسمت های بدن در معرض این دوزها تجویز کنند.

برای انجام این کار، یک لوله در شریان قرار می‌گیرد که خون را به اندام می‌رساند و یک لوله دوم در ورید قرار می‌گیرد که خون را از آن تخلیه می‌کند.

• برای ILP، شریان و ورید ابتدا با جراحی از گردش خون به بقیه بدن جدا می‌شوند و سپس به لوله‌هایی متصل می‌شوند که به دستگاه خاصی در اتاق عمل می‌روند.
• برای ILI، لوله‌های بلند (کاتتر) از طریق پوست وارد شریان و ورید می‌شوند. این روش پیچیدگی کمتری دارد و زمان کمتری می برد و ممکن است نیازی به بیهوشی عمیق نداشته باشید.

شیمی درمانی (معمولاً با دارویی به نام ملفالان) از طریق شریان به خون در اندام تزریق می شود. (این کار توسط دستگاه در ILP و با استفاده از سرنگ در ILI انجام می شود.) در طول جلسه درمان، خون از طریق لوله در ورید از اندام خارج می شود، سپس داروی شیمی درمانی به آن اضافه می شود و سپس خون به داخل برگردانده می شود. اندام از طریق لوله در شریان در طول ILP، دارو همچنین می تواند توسط دستگاه گرم شود تا به شیمی درمانی کمک کند. در پایان درمان، دارو از اندام شسته می شود و لوله ها خارج می شوند (و برای ILP رگ های خونی بخیه می شوند.) به طوری که گردش خون به حالت عادی برگردد.

عوارض جانبی احتمالی شیمی درمانی سرطان پوست

داروهای شیمی درمانی می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. که به نوع و دوز داروهای داده شده و مدت استفاده از آنها بستگی دارد. عوارض جانبی شیمی درمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ریزش مو
• زخم های دهان
• از دست دادن اشتها
• تهوع و استفراغ
• اسهال یا یبوست
• به دلیل داشتن گلبول های سفید بسیار کم خطر عفونت افزایش میابد
• به دلیل داشتن تعداد بسیار کم پلاکت خون بدنتان به راحتی کبود شده و یا خونریزی میکند
• با کم شدن مقدار گلبول های قرمز خون به راحتی و بشدت خسته میشوید

این عوارض معمولاً پس از پایان درمان از بین می روند. اغلب راه هایی برای کاهش عوارض جانبی وجود دارد. به عنوان مثال، داروها می توانند به پیشگیری یا کاهش تهوع و استفراغ کمک کنند.

برخی از داروهای شیمی درمانی می توانند عوارض جانبی دیگری نیز داشته باشند. به عنوان مثال، برخی داروها می توانند به اعصاب آسیب برسانند که می تواند منجر به علائمی مانند درد، سوزش یا سوزن سوزن شدن، حساسیت به سرما یا گرما یا ضعف شود در دست ها یا پاها میشود. این وضعیت نوروپاتی محیطی نامیده می شود. معمولاً پس از قطع درمان از بین می رود، اما برای برخی افراد ممکن است مدت طولانی ادامه داشته باشد.

حتماً با تیم مراقبت از سرطان خود در مورد آنچه از نظر عوارض جانبی انتظار دارید صحبت کنید. در حالی که شیمی درمانی می کنید، هر گونه عوارض جانبی را به تیم پزشکی خود گزارش دهید تا به سرعت درمان شوند. در برخی موارد، ممکن است لازم باشد دوزهای شیمی درمانی کاهش یابد یا درمان باید به تعویق بیفتد یا متوقف شود تا از بدتر شدن عوارض جانبی جلوگیری شود.

آیا شیمی درمانی سرطان پوست میتواند باعث وخامت آن شود؟

خیر شیمی درمانی سرطان پوست تنها برای کنترل اوضاع و بهبود وضعیت بیمار برای او تجویز میشود و تمامی مراحل زیر نظر پزشک متخصص انجام میشود و به هیچ عنوان باعث وخامت اوضاع بیمار نخواهد شد. بهتر است در صورت تشخیص بیماریتان به روش های درمانی که پزشک برایتان تجویز مینماید عمل نمایید.